Met 31 Neos-leden vertrokken we om 12.45u met de bus naar Tongeren.

We werden opgewacht door 2 gidsen en de verantwoordelijke van het centrum.
We werden voorgesteld aan Rik, die tot zijn 20^ste (slecht)ziend was maar op zijn 50^ste volledig blind is. Zijn getuigenis samen met zijn trouwe hulpvriend Ecco maakte veel indruk op ons. Ook Ecco zwierf ondertussen vrolijk tussen de tafels door om iedereen lieflijk te begroeten.
Ongelofelijk wat een geleidehond allemaal kan leren en zo mee helpt om een slechtziende of blinde persoon onafhankelijker en zelfstandiger te laten functioneren.
Trappen op en af, stoppen aan zebrapaden, stoepranden, stoel aanwijzen, op de bus en trein stappen ….de hond kan het allemaal.
We maakten onder begeleiding van de gids een rondleiding door het immense gebouw (vroegere Syntra-gebouw) van kraamkamer tot zelfstandige puppy. Momenteel waren er geen nestjes zodat we vrij de zeer propere prachtige ruimtes konden bekijken. Alles is voorzien…
Het BCG werkt samen met andere centra voor blindengeleidehonden en wisselen puppy’s uit om zo een goede mix te bekomen. Een teefje zorgt ongeveer een zestal keren voor een nestje puppy’s. Ze worden geboren in het centrum en krijgen onmiddellijk een gekleurd lint om de nek als herkenningsmiddel. In het nest worden al snel testen gedaan om te kijken welke puppy’s zeer alert reageren. Deze worden geselecteerd en gaan als ze oud genoeg zijn voor een jaar naar een gastgezin om te leren socialiseren. Ze zijn dan ongeveer 1,5 jaar oud. Een emotioneel moment is de aflevering aan het centrum. Maar toch houden vele gastgezinnen nog contact met het latere baasje van de hond. En de dankbaarheid en het fiere gevoel overheersen als ze zien wat “hun” hond allemaal kan. Ze gaan dan immers eerst naar het centrum waar ze intensief worden getraind door hondentrainers voor een paar maanden. Als ze slagen voor hun examen wordt er een match gezocht voor de hond. Als dat lukt blijft het nieuwe baasje 2 weken in het centrum wonen om veel samen te trainen. Ze worden heel nauw opgevolgd. Na die 2 weken gaan ze naar huis en leren samen met een trainer vaste trajecten aan die bepalend zijn voor het leven van de blinde zoals bv. de weg van en naar huis, naar het werk …. Ze werken enkel voor hun baasje als ze hun geleidegareel aanhebben, de honden worden dan heel erg gefocust en niet afgeleid, dit is zeer belangrijk voor de veiligheid van de slechtziende of blinde. Na 10 jaar mogen ze genieten van een welverdiend pensioen bij hun baasje of bij een vrijwillig gastgezin. Eén hond kost ongeveer €45000 tijdens de opleiding, dus alle extra hulp is zeer erg welkom! Het baasje krijgt de hond immers kosteloos.

Jullie kunnen ook helpen door plastic dopjes te verzamelen en naar een inzamelpunt te brengen. Deze punten kan je online opzoeken. In Bree is dat bij “Open Kans”. Deze dopjes worden door de firma RAFF verwerkt tot korrels waar pvc-banken, tafels...van worden gemaakt.
Ook de firma Hill’s schenkt gratis hondenvoer aan het centrum.
Heel de vzw draait buiten enkele vaste medewerkers vooral op vele vrijwilligers waar we ons petje voor afdoen! Ongelooflijk wat een werk deze mensen verzetten!

We sloten de namiddag af met koffie en taart en stonden in rij aan te schuiven bij de shop waar we souvenirs konden kopen om de hulpkas te steunen.

Een zeer leerrijke namiddag, een aanrader voor iedereen om een bezoek te brengen!

Verslag: Lisette Donders