Voordracht door Joeri CORTENS over "Toen de dieren nog spraken"

Joeri Cortens groeide op met verhalen over sprekende dieren, over bossen vol geheimen en velden waar magie nog heerst. De voordracht is opgebouwd rond de verbeeldingskracht en het talent om de natuur tot leven te wekken via taal, klank en mimiek. Want ooit, zo wil de mythe, spraken de dieren. Ze deelden hun wijsheid, hun frustraties en hun geheimen met de mens. In oude legendes, volksverhalen en sprookjes dienden dieren vaak als boodschapper, raadgever of zelfs tegenstrever.

De voorstelling is opgebouwd als een aaneenschakeling van verhalen, anekdotes en wetenschappelijke weetjes. Joeri neemt zijn publiek mee langs verschillende dieren uit onze streken—van de sluwe vos tot de wijze uil, de babbelzieke ekster en het mysterieuze everzwijn. Elk dier krijgt een stem, niet alleen in letterlijke zin, maar ook in de bredere betekenis van hun rol in het ecosysteem en de volkscultuur.

Cortens speelt voortdurend met de grens tussen fabel en feit. Zo worden klassieke dierenverhalen onder de loep genomen: waarom staat de vos voor sluwheid? Waarom is de uil het symbool van wijsheid en is het everzwijn vaak een boodschapper van chaos? Hij koppelt deze verhalen aan concrete gedragingen en kenmerken van de dieren, en stelt vragen als: “Wat zou de merel vertellen als we écht konden luisteren naar diens gezang?” Of: “Welke boodschap zou de egel voor ons hebben in deze moderne tijden?”

De voordracht is meer dan een aaneenschakeling van anekdotes; ze is een pleidooi voor het belang van biodiversiteit, van luisteren naar alles wat leeft. Cortens brengt de ecologie tot leven via vertelkunst. Hij laat zien dat elke soort, hoe klein of onopvallend ook, een onmisbare schakel vormt in het grote netwerk van de natuur. Door de dieren te laten spreken, geeft hij ze een plaats in ons verhaal—en maakt hij duidelijk dat hun lot en ons lot onherroepelijk verbonden zijn.

Wat deze voordracht bijzonder maakt, is de humor en het speelse karakter waarmee Joeri Cortens zijn boodschap weet te brengen. Hij imiteert geluiden, beweegt als een vos door de zaal of bootst het tromgeroffel van een specht na. Het publiek wordt betrokken via vragen, raadsels en soms zelfs een uitgestoken hand: “Hoe zou jij reageren als een das je de weg wees in het donker?” Zo ontstaat er een vrolijke, energieke sfeer die jong en oud weet te bekoren.

Met zijn unieke vertelstijl, wetenschappelijke kennis en aanstekelijk enthousiasme weet Joeri Cortens als geen ander de afstand tussen mens en natuur te overbruggen. “Toen de dieren nog spraken” is een ode aan verwondering, luisteren en het besef dat we deel uitmaken van een veel groter verhaal. Voor iedereen die zich opnieuw wil laten verrassen door de natuur—of het nu via een oude fabel, het gezang van een merel of het timmeren van een specht is—is deze voordracht een absolute aanrader.

Achteraf praten we nog wat na met een hapje en een glaasje!