Op dinsdag 6 mei 2025 hadden we afspraak aan het station van Tienen voor een daguitstap naar Luik. De spoorwegen staakten voor een keer eens niet en de zon was van de partij. 
Onze gids, Eddie Niesten, wachtte ons op aan de uitgang van station Luik-Guillemins. Vandaar nam hij ons op sleeptouw doorheen "De Vurige Stede". Luik, de op drie na grootste stad van België en de grootste van Wallonië, ligt aan de Maas en in een prachtige omgeving. De stad zit boordevol middeleeuwse gebouwen, kerken, musea en kunstgalerijen.

Een paradijs voor al wie van geschiedenis, kunst, cultuur en architectuur houdt. Recente architecturale parels zijn het station Luik-Guillemins, een prachtig voorbeeld van moderne architectuur, hoofdzakelijk opgetrokken uit staal en ontworpen door de Spaanse architect Calatrava, en de Toren van Financiën in de vorm van een boot,ook wel Paradis-toren genoemd waar de Federale Overheidsdienst Financiën is gehuisvest. Het museum La Boverie in het Parc de la Boverie biedt onderdak aan de kunst van renaissance tot de kunst van vandaag. Het imposante voormalige Paleis van de Prins-bisschoppen van Luik herbergt nu het Provinciebestuur en het Justitiepaleis en kijkt uit op de eerste Grand Bazar in België. In de gotische Sint-Pauluskathedraal (of de kathedraal van Luik), bevinden zich in de Trésor de la Cathédrale heel wat werken uit  goud en ivoor over de kunst en geschiedenis van Luik, maar ook manuscripten, beelden en schilderijen. Op de neogotische preekstoel, uitgevoerd in prachtig houtsnijwerk, contrasteren de witte beelden van Maria, Petrus en Paulus (vooraan) en van “Le génie du mal” (het genie van het kwaad of “de Lucifer van Luik” achteraan) mooi met het donkere hout.

Rond 12u15 zat onze eerste wandeling doorheen Luik erop. Eddie, onze gids, nam ons mee naar het restaurant "Le Cloître" in het voormalige Minderbroederklooster. In dit restaurant, met een gezellige sfeer en een uniek kader met 100% gerecycleerde en ecologische items, kregen we een zeer lekker 3-gangenmenu met enkele typische Luikse specialiteiten (waaronder Boulets Liégeoise en Café Liégeois au Peket) voorgeschoteld.

Na de maaltijd ging de wandeling naar: de "Montagne de Bueren", 374 treden omhoog naar de Citadel van Luik. Even vreesden we dat we deze moesten beklimmen, wat niet evident zou zijn geweest. Na dat uitgebreide middagmaal uiteraard... 
Maar hiervan bleven we gelukkig gespaard. Goed voor een andere keer😄.  De imposante trap wordt genoemd naar Vincent van Buren, een van de aanvoerders van de Slag om Luik in 1468. Als eerbetoon aan de 600 Franchimontezen die hier hun leven lieten werd deze trap in 1875 aangelegd. Op de top ervan heb je een prachtig uitzicht over de stad Luik en rondom zijn er heel wat kleine gezellige straten en enkele oorlogsmonumenten. Maar dat hebben we alleen van horen zeggen.
Luik is ook de geboortestad van Georges Simenon, een van de meest productieve Belgische schrijvers van de twintigste eeuw. Hij is bekend voor zijn honderden detectiveromans met commissaris Maigret als hoofdpersonage. 
Als je alleen de hoofdstraten van Luik doorkruist, mis je zonder het te weten een aantal pittoreske plekjes. In de Rue Hors Chateau, richting Collégiale St.Barthélemy vindt je doodlopende steegjes die tussen de huizen geprangd zitten. Je ontdekt er kleine pareltjes, binnenhofjes uit vroegere tijden met zelfs nog vakwerkhuizen. 
Aan de rand van het Luikse stadscentrum en aan de oever van de Maas ligt Het Grand Curtius Museum, gebouwd in de 17de eeuw, voor Jean de Corte, alias Curtius, een rijke handelaar in wapens en buskruit. Het is opgetrokken in rode baksteen en stenen uit de Maas en voorzien van mascarons, is geklasseerd als buitengewoon erfgoed van Wallonië, waarvan het op prachtige wijze de kleuren draagt. Het herbergt een uitzonderlijke verzameling collecties op het gebied van kunst en geschiedenis. Het museum heeft 5 verschillende afdelingen: Wapens - Glas - Religieuze kunst en Maaslandse kunst - Decoratieve kunsten - Archeologie. Het museum is voorlopig gesloten voor restoratiewerken.

Aan het Grand Curtius museum gingen we weer de Maas over waar we aan de oever langs de kant van Outre Meuse, de pendelboot "La Navette Fluviale" namen richting Luik-Guillemins. Voor we weer op de trein stapten hebben we de dorstigen gelaafd op een gezellig terrasje.

Een fijne dag, met en stralende zon, een aangename gids, lekker eten en met een schat aan nieuwe informatie over LUIK, "De Vurige Stede". 

Zeker de moeite om nog eens terug te gaan en de rest ervan te ontdekken!!!