Wijn- en olijfolieproeverij in de Valk

Tot voor kort had ik niks met olijfolie. Ik verhit een kwakje in een pan en gooi er een biefstuk bovenop en dat was het. Een olijfolieproeverij? Is dat lekker dan? Het zou me benieuwen?

Vorige vrijdag, in de gezellig ingerichte taverne van onze Sporthal De Valk, werd er me heel wat duidelijk.

Neos Rijkevorsel had zo’n halve Italiaan uitgenodigd die één en ander zou komen duiden. De charmante man, ja die Italiaanse roots kon hij niet verbloemen, was welbespraakt, humoristisch en wist waarover hij sprak.

Meer dan twee uur zaten een veertigtal Rijkevorselaren geboeid te luisteren naar Patricio, de man die zich had voorgenomen om het koude België te laten kennismaken met de culinaire geneugten van zijn thuisland, de warme laars van Europa, Italië, meer bepaald de regio van het Gardameer.

Het proeven van olijfolie als een expert, zin en onzin van eerste en andere persingen, de gezondheidsclaim van olijfolie, het kwam allemaal aan bod. Boeiend en interessant. Maar mag ik zeggen dat ik een botermens ben? Mijn professionele roots zullen me parten spelen wellicht.

Dan maar naar het tweede deel van onze reis door Noord Italië, wijn! Ook daar zijn ze verdomd goed in, die Italianen.

Onder het motto, less is more, had Patricio vier pareltjes van wijnen bij. Pareltjes die hij vond aan de oevers van het Gardameer. Geen Barolo’s, Montepulciano’s of andere Super-Toscaners. Het strekt de man tot eer dat hij niet de platgetreden paden afloopt, met de gekende klassiekers, maar voor ons op zoek ging naar minder gekende wijnen uit Lombardije.  Lombardije is de dichtstbevolkte regio van Italië en tevens het economisch hart van het land. Dat zegt niks over de wijn, maar het was de manier waarop Patricio links en rechts informatie doorspeelde over zijn land waar hij duidelijk heel fier op is.

Bij elke wijn die hij presenteerde gaf hij een lekker en bijpassend hapje en vertelde hij een mooi verhaal en ik betrapte me erop dat ik na het proeven de link tussen de wijn en het bijbehorende verhaal meestal kwijt was. Maar als een mooie anekdote gecombineerd kan worden met een mooie wijn, wie ben ik dan om daar moeilijk over te doen?

Mag ik tot slot ook hulde brengen aan de uitbater van de taverne van De Valk, Kris Adriaensen? Kris is een meester ijsroombereider van beroep. Hij trakteerde de Neosleden met een klein maar heerlijk dessertje, een saffraan ijsje. Volgens zijn zeggen (maar met een vette knipoog) een echte Italiaanse delicatesse!

Ik ben er wel eens geweest, het Gardameer, maar misschien moet ik mijn vrouw volgend jaar maar eens overtuigen om er nog eens naartoe te trekken.

Dirk Vermeiren

Bestuurslid Neos Rijkevorsel