x

x

Een bus vol lachende gezichten. Achtenveertig leden van Neos Sint-Gillis-Waas vertrokken vanochtend op reis naar Aix-en-Provence en ITER. Alles begon met een inspirerende lezing door Dr. Jef Ongena over hernieuwbare energie. Zo boeiend dat onze club nu op weg is naar ITER, het fusie-energieproject in Zuid-Frankrijk. Vanmiddag werd er een tussenstop gemaakt in het stemmige Troyes voor een stadswandeling en lunch. Na een fijne lunch nam onze gids Gerard ons mee om enkele pareltjes van de binnenstad van Troyes te ontdekken. Naast de mooie voor de streek typische vakwerkhuizen konden we het kanten koorgedeelte van de mooie Sint-Magdalena kerk bezichtigen. Binnenin ook prachtige gedetailleerde glasramen. We gingen op hetzelfde elan verder en bewonderden de binnen en buitenkant van de kerk gewijd aan Sint Pantaleon de patroonheilige van de artsen. Binnenin een uniek houten dak en mooie realistische beelden gebeiteld door leden van een belangrijke school van beeldhouwers. Nadien reden we naar een kleurrijk gedecoreerd Ibis hotel waar we onze leden blij maakten door hen een lekkere aperitief aan te bieden. Na het smakelijke diner sloten we de dag af om fit de volgende dag aan te vatten. Er is Neos weer voorspeld van 23 graden. Ideaal om Lyon te bezoeken.

De groepsfoto was niet ergens in Rome doch op de “Place des Terreaux” in Lyon. Velen hebben op reis naar het zuiden van Frankrijk al doorgereden doch nooit eens deftig bezocht. Wat een mooie, propere en fraai gerestaureerde stad. Deze derde stad van Frankrijk (na Marseille en Parijs) heeft heel wat te bieden en een heel rijk verleden. Naast jaarmarkten die voor rijkdom zorgden is Lyon ook van oudsher bekend voor de productie van zijde en bijbehorende weverijen. Hiervan is enkel de productie van zijden stoffen voor haute couture modehuizen overgebleven. De uitvinding van het Jacquard weefgetouw was een eerste industrialisatie. Er waren wel 100.000 weefgetouwen in gebruik en die werden nadien vervangen door moderne weefgetouwen die natuurlijk verdere werkloosheid bij de wevers teweeg bracht. Het bezoek gegidst door onze ervaren gids Gerard startte op de Place Bellecour dat groter is dan het Zocalo Plein (Plaza de la Constitución of park van de grondwet) in Mexico-Stad en het Rode Plein in Moskou. De gebouwen zijn mooi gerestaureerd, gebouwd op mensenmaat met maximum vijf verdiepingen en versierd met mooi smeedwerk. We flaneren door verscheiden “bouchons” - gezellige straatjes die uitpuilen van de aanlokkelijke restaurantjes. Dit deed vele leden dure eden zweren om zeker nog eens terug te komen. De tocht liet ons ook kennismaken met een sterk staaltje van urbanisatie en transformatie van het Hotel Dieu. Op het indrukwekkende Place des Terreaux maakten we voor de imposante fontein een mooie groepsfoto. Ongetwijfeld was het enkel maar een kleine bloemlezing uit een arsenaal van mooie dingen die in deze fabuleuze stad te beleven zijn. Om het bezoek af te ronden staken we de Saône over om te proeven van het oudste Italiaans aandoende deel van de stad. We ronden het bezoek af in de pittoreske Brasserie Georges. Goedkoper als zijn Brussels naamgenoot doch charmant, gedistingeerd en smakelijk wat we van een typische Franse bistro kunnen verwachten. Rijkelijk voorzien van spijs en drank zetten onze reis verder naar onze volgende bestemming richting lavendelvelden en Avignon. Vanuit de bus nog een blik werpen op La Confluence (samenvloeien van Rhône en Saone). Daar staat ook het imposante futuristisch Musé du Confluence en geeft een reden om zeker nog eens terug te keren. We zeggen adieu aan Lyon doch ook zeker au revoir.

Na een rijkelijk ontbijt in ons hotel vertrokken we met de bus naar Avignon, de Provençaalse pausenstad. Die moeten zich wel veilig hebben gevoeld in deze stad die door 4,3 km muren omgeven is. Om zich thuis te voelen werd voor hen een ontzagwekkend paleis gebouwd dat ongetwijfeld met de nodige pracht en praal zal zijn aangekleed. Stad van het vier weken durend muziekfestival dat sinds 1947 de aanwezigen verwent met straattheater, muziek, film en cinema. Stad waar Van Gogh, Renoir en Gaughuin meesterwerken maakten gevolgd door een hele schare van kunstenaars aangetrokken door het licht, pittoreske dorpjes en prachtige Provençaalse landschappen. Bij een toertje door de stad kan de Pont d’Avignon niet ontbreken. Daar werd door onze gids Gerard de oorsprong van het beroemde liedje uit de doeken gedaan en leerden we dat de meisjes niet op maar onder de brug dansten en dat die meestal deel uitmaakten van de vele kroegen om daar een lucratieve bijverdienste uit te oefenen. Hiermee sluiten we ons bezoek af en gaan, na het nuttigen van een lekkere lunch in open lucht, op weg naar onze volgende bestemming de kernfusie reactor ITER.

Na het bezoek van de ommuurde stad Avignon bezochten we een dubbel met prikkeldraad beveiligde site van ITER. Alvorens de site te mogen betreden met onze bus moesten we al onze bagage door security laten controleren en die mocht nadien weer ingeladen worden. ITER staat voor International Thermonuclear Experimental Reactor enis een internationaal samenwerkingsproject met als doel de wetenschappelijke en technische haalbaarheid aan te tonen van kernfusie als energiebron op aarde. Na een korte film om het proces kernfusie en wat er gebouwd wordt te duiden, kregen we een rondleiding op de site gebruik makend van onze eigen bus. Nadien konden we de assemblage ruimte bezoeken en zien hoe delen van de massieve grote elementen van de reactor worden gebouwd en samengesteld. Echt indrukwekkend. Doch Kernfusie is nog niet voor morgen. De voorloper van ITER is de JET -Joint European Torus die in Oxford England staat en heeft al veel interessante informatie opgeleverd. Het zal zeker nog 10 jaar duren voor ITER plasma zal kunnen genereren doch daar zal men de nodige lessen uit kunnen trekken voor de volgende generatie kernfusie reactoren - de DEMO reactoren wat staat voor DEMOnstration power plants. Dit zullen operationele kernfusiereactoren zijn op basis van het ITER concept. Er zijn al plannen voor een EU-DEMO plant in Europa, een JA-DEMO plant in Japan en een K-DEMO in Zuid-Korea. Het was een leerrijk bezoek om wat meer van kernfusie te weten te komen en levende lijve de enorme complexiteit van het project te leren kennen. Al is het nog niet voor morgen deze technologie zal ongetwijfeld vroeg of laat zijn plaats moeten opnemen in de energie mix die onze onverzadigbare nood aan energie te vervullen.

Bezoek van het charmante stadje Aix-en-Provence is zoveel waardevoller als je een gids als Gerard hebt die je de mooie plaatsjes van dit pittoreske stadje leert kennen. De stad van Paul Cézanne die een overgangsfiguur was van het impressionisme naar het post-impressionisme, kubisme en modern art. Zijn standbeeld in de stad toont hoe hij gewapend met zijn schildersmateriaal ten velde trok. Doch we begrijpen niet dat in het jaar 2025 van Cezanne het museum gesloten is.

In de namiddag deed Foundation Vasely onze verwondering door de metershoge zwart witte en kleurrijke werken van de zogenaamde opt art ten top stijgen. Voldaan keerden we terug naar ons hotel.

Begenadigd door mooi Neos weer begeven we ons met de bus naar het dorpje Loumarin dat als één van de mooiste dorpjes van Frankrijk word bestempeld. Het dorpje ligt bij de ingang van de combe de Lourmarin en aan de voet van de Luberon. Het renaissancekasteel, de vele winkels en de groene omgeving maken het een tot een ‘must’. Talrijke kunstenaars zijn onder de indruk geraakt van deze plek en hebben zich er gevestigd, zoals de schrijvers Albert Camus en Henri Bosco. Het dorpje was de enige doorgang voor de kloof en die werd beschermd door het kasteel van Lourmarin dat in de 15de eeuw werd gebouwd. Zoals vele kastelen hebben die een bewogen geschiedenis van bouw, vernieling en wederopbouw. De industrieel Robert Laurent-Vibert die fortuin had gemaakt met onder andere het product Petrole Hahn, kocht de ruïne en deed een erg geslaagde restauratie met behoud van architectuur en meubilair. Na zijn dood ging de hele nalatenschap naar een stichting met zijn naam en naast de instandhouding van het patrimonium worden er ook elk jaar jonge kunstenaars (beeldhouwers, schilders en musici) aangetrokken die daar enkele weken gratis mogen verblijven en hun passie en kunsten beoefenen. Na een lunch in un resto sympha rijden we naar onze volgende bestemming namelijk Chateau La Coste. Om er te geraken moest onze 20 tonner bestuurd door onze ervaren chauffeur Yves de smalle straatjes, geflankeerd door statige platanen van het Provençaalse landschap, trotseren wat tot menig klamme handjes zorgde. Chateau La Coste is naast een wijndomein ook een centrum voor kunst en gastronomie. Het omvangrijke domein van 280 ha bestaat uit 120 ha wijnstokken en in de rest van het domein zijn talloze monumentale kunstwerken ten toon gesteld aangevuld door hotels en restaurants. We mochten een drietal wijnen proeven in een gezellige setting en maakten er van gebruik om nog eens een mooie groepsfoto te maken. Tijdens de bezichtiging van de kunstwerken werden er wat spontane teambuilding activiteiten ontwikkeld door sommige leden. Daarna gingen we terug naar het hotel om onze gezamenlijke avondmaaltijd te nuttigen. Na de maaltijd hadden we nog een gezellig samenzijn waar onze gids Gerard zich ontpopte tot een minnestreel en samen met hem zongen we liederen uit het rijke culturele repertoire van onze Vlaamse provincies.

Koffers pakken en wegwezen en stilaan op weg naar huis doch nog een paar leuke dingen op ons programma. We cruisen naar Roussillon waar we halt houden in dit pittoreske dorpje om het wandelpad door de okerkleurige rotsen te bewandelen. Het blauwe van de lucht liet de okerkleurige rotsen prachtig matchen met de lachende gezichten en kleurige outfits van onze reisgezellen. Na dit bezoek waar voornamelijk onze dames blij dat ze de winkeltjes van Roussillon konden afschuimen om herenigd te worden met hun wederhelft op één van de leuke terrasjes. Dan waren we weer toe aan een lekkere lunch waar een geoliede kelnersploeg in een mum van tijd een driedelige lunch met drank en koffie na op tafel goochelden. Dan verlieten we voorgoed het zuiden van Frankrijk om terug naar Lyon te rijden waar we de laatste overnachting van onze reis zullen doen. Met wat vertraging kwamen we toe in het hotel en na een korte opfrisbeurt zetten we voet binnen in een leuk restaurant. Erg verzorgde maaltijd rijkelijk overgoten met het nodige vocht bracht de sfeer van gemoedelijk naar licht uitbundig. Dan de laatste overnachting in het mooie nieuwe moderne design hotel. Morgen rijden we met een tussenstop in Beaune naar huis.

De laatste keer de koffers gepakt en klaar voor het laatste bezoek van onze reis. We bezochten het charmante Beaune waarbij het Hotel Dieux natuurlijk niet kon ontbreken. Onze gids loodste ons door de straatjes met bezienswaardigheden en sloten ons bezoek af in één van de leuke restaurantjes die dit stadje rijk is. Op het menu kon de originele Boeuf Bourguignon natuurlijk niet ontbreken en dit geflankeerd door een Crèmant de Bourgogne en een glaasje wit of rode Cote de Beaune wijn. Nog een koffietje om af te sluiten en dan de terugweg naar huis aanvangen met een rugzak vol mooie herinneringen beleefd met een hele bus vol leuke Neos Sint-Gillis-Waas leden.

Een zonovergoten geslaagde uitstap Met dank aan Bernadette & Kris

Een zonovergoten geslaagde uitstap Met dank aan Bernadette & Kris

Een zonovergoten geslaagde uitstap Met dank aan Bernadette & Kris

Een zonovergoten geslaagde uitstap Met dank aan Bernadette & Kris Enkele filmfragmenten van het aquarium in het visserij museum