Voor een tweedaagse telt onze fietsgroep doorgaans hooguit vijftien leden, maar nu waren er acht meer! Dit aantal was haalbaar omdat in de logeeraccomodatie toch plaatsen konden bijgeboekt worden. De dagverantwoordelijke stond dus plots voor een uitdaging. Hoe houd je zo’n groep bij elkaar?

Nadat een aantal fietsen ingeladen waren bij Jof Dodemont verzamelden we in de Boomstraat in Voeren. Het weer voorspelde voor de ochtend niet veel goeds, maar iedereen was van tevoren gewaarschuwd om gepaste regenkleding mee te nemen.

In Ciney, op het startpunt van de Ravel Ligne 126, werd de echte aftrap gegeven.

Onderweg begon het langzaam te miezeren. Gelukkig vonden we na zes km een restaurant, net op tijd om te schuilen voor een flinke bui. Het werd tegelijk een eerste koffiestop en, voor wie al vroeg had ontbeten, gaf een boterham nu de nodige energie.

In Havelange werd de rest van de meegebrachte lunch genuttigd. Vlak na ons vertrek daar werd een eerste lekke band gemeld. Velen wilden helpen, maar slechts enkelen werden uitverkoren voor de reparatie. De rest van de club reed al verder, met de belofte voor Hoei te wachten op de depanneurs. Onderwijl werd er via de app nog druk geïnformeerd naar de voortgang van de plaksessie. Die duurde iets langer dan verwacht omdat intussen nog een tweede band leegliep!

Jammer ook dat twee fietsers ten val kwamen. Dankzij de eerste hulp door Monique viel de schade nog mee.

Na de hergroepering vlak bij Hoei was de tocht naar het hotel “Chateau de la Neuville” in Tihange de volgende uitdaging. Door de stad fietsen met zo’n grote groep verliep uiteindelijk toch goed.

Bij aankomst werden de kamers verdeeld en waren de oh’s en de ah’s door de ambiance niet van de lucht.

De borrel voor het diner was een opkikker en daarna gingen we naar het restaurant Sportyfood SPRL bij de tennisclub in de buurt. Het diner smaakte opperbest en bracht ons in relaxte stemming voor de nazit in het hotel op de eerste verdieping. Linda en Rinus hadden gezorgd voor de drankjes. Een rustmoment werd gevuld met een kort optreden van de dagverantwoordelijke. Daarna kon iedereen van zijn nachtrust genieten. Echter, er gaan geluiden dat er nog om middernacht een bubbelbad werd genomen.

De volgende dag was er ontbijt in het hotel waarna iedereen vol goede moed weer op de fiets sprong. Een enkele band werd nog steviger opgepompt. Een eerste stop hielden we bij de Collegiale kerk Onze-Lieve- Vrouw en Domitianus van Hoei die een bezichtiging waard bleek. Monique, die ergens anders had geslapen in een B&B, had hier met ons afgesproken.

De volgende halte werd het kasteel van Modave dat heel goed bewaard bleef en compleet origineel is ingericht. Een audiogids deed de geheimen ervan uit de doeken. En weer de fiets op…

Op goed geluk werd een caféetje aangedaan. De waard werd zowat overvallen door een hongerige groep, maar hij toverde de oplossing tevoorschijn: we wilden allemaal, op drie na, een tosti (croque-monsieur). Echt gezellig.

Met nog zeker de helft van het traject voor de boeg werd nu echt doorgefietst.

Rond vijf uur waren wij weer bij de auto’s en na het inpakken en de reis terug kwamen wij uiteindelijk om 19.00 uur aan in Voeren.

Al bij al was het dit jaar een bijzondere fietstweedaagse!

De dagverantwoordelijke, Rinus Stalmeijer