Scheldetocht

Tijdens de boottocht op de Schelde met de Neosleden, omringd door zacht kabbelend water en fijne gesprekken, raakte Stef van der Vliet geïnspireerd. Met een glimlach en een scherp oor voor sfeer begon hij te schrijven. Zijn woorden vonden moeiteloos hun weg op papier. Zo ontstond een fijnzinnig gedicht — licht, treffend en helemaal in Stef zijn stijl. Een herinnering in taal, geboren op het water.

Neos en de Schelde.

Zo groot, zo wijds, die Schelde,

En in de strakke westenwind,

Pal op de boeg van het schip staan

Aan de zijde van mijn Kate Winslet.

Net als op de Titanic...

Maar gelukkig geen ijsbergen…

77 Neosharten kloppen rondom ons,

Lachen, voeren gesprekken,

Kijken en verbinden.

De warmhartigheid van Neos stroomt door ons allen heen,

Zoals het water door de Schelde.

Gastronomie in al zijn glorie onder onze mast.

En onze scheepsgids die een rivier aan informatie laat vloeien.

Koffie toe, en weer iemand ontmoeten,

Praatjes en blikken, en zoveel gebeurt.

Grote Schelde, met open armen

Heb je ons ontvangen,

En wij, de Neosvrienden, hebben genoten,

Op en top….wij en de Schelde.

Stef