Vrouwen, wetenschap en Antarctica

Gudrun is gewoon hoogleraar mariene biologie aan de Universiteit Antwerpen en geeft leiding aan een team van tachtig medewerkers die binnen de studiegroep Ecosphere zoeken naar oplossingen voor milieuproblemen te land en te water. Het departement biologie aan de UA telt 25 profs onder wie 3 vrouwen. “Dat is de typische verhouding”, legt Gudrun uit. “Hoe hoger je op de ladder klimt, hoe minder vrouwen je tegenkomt. Op het hoogste niveau is dat nog amper tien procent.”

De bedoeling van Homeward Bound, de organisatie waarmee ze naar Antarctica ging, is om vrouwen uit STEMM-richtingen (Science, Technology, Engineering, Mathematics, Medicine), te verenigen en te ondersteunen. “Zodat ze sterker staan om een leidende rol op te nemen richting een klimaatvriendelijker zorg voor mens en planeet”, legt ze uit. “Ik was als bioloog natuurlijk al lang actief rond dat thema. Ik herinner me dat ik twintig jaar geleden, als beginnende prof, nog tegen mijn studenten zei: ‘De grens van de 400 ppm (parts per million, red.) CO2 in de lucht mogen we niet overschrijden als we de opwarming van de aarde binnen de perken willen houden.’ Ondertussen zitten we daar al lang boven en blijven we jaar na jaar meer CO2 uitstoten. Bovendien zie je dat die stijging niet gradueel is, maar steeds meer en steeds sneller alles overtreft wat we de voorbije miljoenen jaren hebben meegemaakt op aarde.”