De Zijderoute

De benaming “Zijderoute” komt van Ferdinand Freiherr von Richthofen, 19e eeuw. Het gaat niet om één enkele route maar om een kluwen van routes op basis van politieke, commerciële en veiligheidsoverwegingen. Deze routes vormen de scheidingslijn tussen de sedentaire beschavingen (China, Perzië, Europa) en de nomadische culturen en tegelijk de verbinding tussen de sedentaire beschavingen onderling, met inbegrip van Indië. Er is ook een maritieme component via Zuidoost-Azië, Indië, het Arabisch schiereiland en het Midden-Oosten. Niet enkel zijde, maar uiteenlopende handelswaar evenals ideeën, godsdiensten en kunstuitingen vonden er hun weg van Oost naar West en omgekeerd. De Zijderoute (ZR) ontstaat in de 2de eeuw BC, en vindt (voorlopig) een einde met de ontdekking van de zee-route via Kaap de Goede Hoop door de Portugezen.

De lezing behandelt het belang van de zijderoute vanaf Alexander de Grote tot het hedendaagse Road and Belt project van China.

Herman De Fraye studeerde politieke wetenschappen (internationale betrekkingen) en hedendaagse geschiedenis. Na een omweg bij een bedrijf bracht Herman praktisch heel zijn loopbaan in de Belgische Senaat door, de laatste decennia als hoofd van de “internationale dienst” die ermee belast was de Voorzitter bij zijn internationale contacten bij te staan en parlementaire delegaties te begeleiden bij hun deelnames aan interparlementaire vergaderingen. Voor praktisch elke internationale organisatie waarvan België lid is, bestaat er een parlementaire vergadering waar Kamer en Senaat samen delegaties naartoe sturen. (Benelux, Navo, Raad van Europa, OVSE, UNO).