Page 34 - CRM NEOS JUNI 24_03062024.pdf

FOERT, ik ben 100 en dan?

Eeuwelingen bij Neos

20 april werd Neos-lid Daniël de revue. Dankzij haar maak ik nu nog baar en ze mochten het klooster niet
Mussche 103 jaar. Een prima steeds lekkere vlaai. Mijn vader was im- verlaten. Zelfs niet voor de begrafenis
reden voor Neos-bestuurslid ker en verhandelde fruit. De fruitpluk- van hun eigen ouders, erg hé! Daarna
Gerda Voet om deze krasse kers waren familieleden en buren. In die ben ik verhuisd naar de jongensschool.”
eeuweling te interviewen en tijd tijd wipten de buren overdag regelma-
te nemen om naar zijn levens- tig binnen, soms met de vraag of we ‘s En français, s’il vous plaît!
verhaal te luisteren. Misschien avonds geen zin hadden in een bord “Ik heb eerst twee jaar college gelopen
herken jij er jouw jeugd of die karnemelkpap of “toatjespap”. Het was in Eeklo en ben daarna, op aanraden
van je ouders in… eenvoudig, maar oprecht gezellig, zon- van kennissen van mijn vader, naar een
der veel tralala. Zo was dat vroeger. Nu school gestuurd in Carlsbourg, in de
1 februari 2024. Ik ga op bezoek bij Da- ken ik mijn buren amper. Dat was vroe- provincie Luxemburg om er Frans te le-
niël die op 20 april 103 wordt! Ik word ger ondenkbaar. Maar, mijn linker- en ren. Dat was geen dagelijkse kost des-
hartelijk verwelkomd door Daniël zelf rechterbuur staan klaar om mij te hel- tijds. De eerste twee maanden mochten
en zijn dochter Jeannine. “Waar zit je pen of om een boodschap te doen. we nog Nederlands praten onder elkaar
het liefst, aan tafel of in de zetel?”, maar daarna: enkel Frans. Ik zat zeer
vraagt hij. We nemen plaats aan tafel. graag op die school en heb er vlot Frans
Toen mij n vader in 1928

Met een kopje koffie en een koekje, is leren spreken en schrijven. Ondertus-
het ijs meteen gebroken en hij steekt een auto kocht, reden sen ben ik er wel al veel van vergeten,
meteen van wal. “Ik ben geboren in er in Lovendegem want een taal moet je onderhouden, hé.
1921 in Meienbroek. Mijn vader Remi en slechts 10 rond. We gingen vier keer per jaar naar huis.
moeder Elodie trouwden in 1918 en kre- Een broeder vergezelde “de Vlamingen”
gen 4 zonen: Noël, Daniël (ik), Raphaël op de trein tot in Gent. Daar kwam mijn
en Firmin, een nakomer. Noël en Rap- Op zondag gingen we steevast naar de vader me ophalen met de auto. Toen hij
haël overleden als baby, wat vroeger, mis. Er waren 3 diensten: om 6, 7.30 en die aankocht in 1928 waren er in Loven-
jammer genoeg, vaak gebeurde en veel 9 uur. Telkens zat de kerk bomvol. Wij degem nog maar 10 auto’s. De auto
verdriet met zich meebracht. Onze Fir- gingen altijd naar de eerste mis: om 5 werd ook enkel voor het werk gebruikt,
min is ondertussen met zijn vrouw naar uur vertrokken we nuchter en te voet ... zeker niet om uit te gaan. Mijn ouders
Canada getrokken.” het was een heel eind stappen. Ook hebben trouwens nooit de school in
naar school gingen we, dwars door de Luxemburg, waar ik toch 2 jaar verbleef,
Toatjespap velden, te voet. In de Bewaarschool gezien. Op mijn 15e zijn we naar de
“Tot mijn 15 jaar woonde ik in Meien- (nu: de kleuterschool) zat ik op ‘t Kou- Vaarstraat in Lovendegem verhuisd,
broek. Er was toen geen elektriciteit in terschooltje bij Zuster Arsenia, dat was waar ik nu nog steeds woon. Daar be-
ons huis. Mijn moeder was huisvrouw een heel klein nonnetje. De nonnetjes gon mij vader een bijenwinkel en ik
en kon geweldig koken. Rijstpap, karne- waren destijds goed afgeschermd: en- hielp met het maken van bijenkasten,
melkpap en vlaai passeerden allemaal kel een deel van het gezicht was zicht- zoals onze eigen “Mussche 32”. Ik heb er

34 - NEOS