Page 36 - CRM NEOS JUNI 24_03062024.pdf
P. 36
Het mooiste moment van mijn leven
was de geboorte van mijn dochter;
het droevigste: het overlijden van mijn
vrouw. Ja, dat zijn ook de twee uiter-
sten van het leven hé.
Het reilen en zeilen van Neos volgt
4 volwassenen en onze dochter Jeanni- midden. Toen we terugkeerden was het Daniël tegenwoordig via de uitnodigingen
ne, geboren in 1948 en toen 14, plus alle met een Boeiing 707 van Pan Am, een
bagage. Dat beestje was echt overla- echte rammelkast… Nu ga ik niet meer maar ik heb het overleefd. Mijn dochter
den, maar het heeft geen kik gegeven. Ik op reis, maar luister ik naar de verhalen is mijn engelbewaarder en komt dage-
begrijp nog steeds niet hoe we over de van mijn dochter die ook de reismicro- lijks langs. Ik heb ook twee kleinkinde-
bergen geraakt zijn. Later zijn we begin- be goed te pakken heeft. Ze organiseert ren: Philippe, die priester is, en Olivier,
nen reizen met de bus en het vliegtuig. zelf al haar reizen en stippelt ze tot in de die gehuwd is en kinderen heeft. De ach-
Mijn vrouw had bij de Boerinnenbond puntjes uit. De genen hebben hun werk terkleinkinderen, Ferre en Lieze, bren-
een reis naar Lourdes gewonnen voor gedaan.” gen me regelmatig een bezoekje, daar
één persoon en vroeg of ik wou mee- ben ik blij om. Mijn hele leven was een
gaan. Ik had één voorwaarde: we zou- Alles met mate voortdurende evolutie. Ik vond mijn
den met het vliegtuig gaan. Het was on- “Ik ben bij CRM (nu Neos) beland door jeugd toch mooier dan nu, want we wa-
ze eerste vliegreis. Daarna trokken we Agnes Maenhout, die bestuurslid was. ren veel vrijer, zonder ‘moeten’ en ‘niet
naar Sicilië, Tunesië, Roemenië, Fin- Jarenlang zaten we met 10 vrienden sa- mogen’. Er was ook veel meer rust. Wij
land, New York, Canada, … Ik heb altijd men, aan dezelfde tafel. Vandaag blij- bezaten minder dan nu, maar we waren
graag geweten waarmee ik vlieg. Zo ven er nog 2 over: Gilberte, die 93 is en tevreden met wat we hadden. Kijk nu
maakten we ooit een reis naar Roeme- ik. Nu volg ik het reilen en zeilen van naar mijn huis: we zitten hier toch goed
nië in een Russische Ilyushin: een ver- Neos via de uitnodigingen die ik lees en mooi? Vroeger was dat hier een keu-
sleten bak, de zetels rafelden uit, maar met mijn vergrootglas. In 2003 is mijn kentje met een stove en één zetel: voor
we zijn er toch geraakt. Naar Amerika vrouw, die hier een hoedenwinkel had, vader. Er werd niet overdreven gegeten
vlogen we met een DC10: dat was grand overleden. Mijn zicht werd steeds slech- en gedronken. Dag en nacht uitgaan?
luxe. Tien plaatsen naast elkaar: drie ter, dus heb ik mijn auto en bijenzaak Neen! Alles met mate: zo ben ik opge-
zetels aan weerskanten en vier in het verkocht. Een enorme verandering, groeid en dat zal zo blijven…
FOERT, Ik ben 100 en dan?
Geloof het of niet, maar Daniël is zeker
niet de enige fitte eeuweling bij Neos.
In Nevele vierde Antoine Van De Velde
dit jaar zijn 100e verjaardag. Antoine
was zelfs de grondlegger van Neos
Nevele en is ondertussen, dik ver-
diend, erevoorzitter. Proficiat Antoine!
Er zit duidelijk iets in de Oost-Vlaamse
grond!
